Harvey van Diek (1969) loopt al een tijdje mee in de vogelwereld. Hij vogelt nu zo’n 50 jaar en heeft gewerkt bij Vogelbescherming Nederland. Sinds 2000 wekt hij bij Sovon, is de schrijver van de boeken ‘Zwarte merels, witte merels’ en ‘Vogels vergelijken’ en is met regelmaat te vinden bij een interessante twitch. Ook is hij auteur bij Vogelskijken.nl. In dit interview maken we nader kennis met hem.
Hoe is het vogelen begonnen voor jou?
Ik ben opgegroeid in Westervoort, bij Arnhem. Toen ik een jaar of 7 à 8 was begon ik met mijn vader wandelingen te maken in de natuur in de omgeving. In de derde klas van de lagere school nam de biologieleraar Gijs Vermeegen wel eens wat scholieren mee de natuur in. Ik herinner me een zaterdagochtend in de winter toen we met een klein clubje uit de klas de uiterwaarden in gingen. We vonden een verlaten knobbelzwanennest en we mochten daar van de leraar even in gaan liggen. Dat maakte enorme indruk op mij! In deze periode is het zo’n beetje begonnen.
Hoe heeft de hobby zich sindsdien ontwikkeld bij jou?
In mijn tienerjaren heb ik de verrekijker even ingeruild voor het tennisracket. Ik vond tennis erg leuk en was eigenlijk dag en nacht op de baan te vinden. Ik was echter geen toptalent en had ook geen ambities om er professioneel iets mee te gaan doen, maar ik had er gewoon erg veel plezier in.
Mijn interesse in vogels is op de achtergrond wel altijd aanwezig gebleven. Het was ongeveer 1993 toen ik en mijn leraar Nederlands, Hans Wegman, er van elkaar achter kwamen dat we vroeger gevogeld hadden. Je zou kunnen zeggen dat we de hobby toen samen herontdekten. Op het schoolterrein gingen we samen appelvinken zoeken en we gingen regelmatig op pad om te vogelen. Toen is bij mij het ‘vogelvuur’ weer gaan branden: sindsdien zijn vogels eigenlijk mijn way of life.
Tussen 1995 en 1997 werkte ik bij Vogelbescherming Nederland. Hier leerde ik Gerard Steinhaus kennen. Met hem ben ik veel achter zeldzaamheden aangegaan. Op een gegeven moment heb ik ook de camera maar opgepakt om vogels vast te leggen en sindsdien fotografeer veel. Sinds 2000 bij Sovon Vogelonderzoek Nederland als medewerker communicatie en fotoredacteur. Ik heb van mijn hobby dus mijn werk kunnen maken en daar ben ik heel blij mee.
Daarnaast woon ik al een aantal jaar in het fraaie Kekerdom in de Ooijpolder bij Nijmegen. Het is hier schitterend wonen en voor een vogelaar geldt dat dubbel. Ik zie hier eigenlijk jaarlijks wel zwarte ooievaars, zwarte en rode wouwen en kraanvogels en sinds enkele maanden heb ik uitzicht op een immens zeearendnest. Hoe fijn is dat?! Ze zijn nog niet tot broeden gekomen maar ik heb goede hoop voor volgend jaar!
Hier in de omgeving vogel ik veel met mijn vogelmaten Jan Jacobs, Menno Hornman, Rob Felix, Luc Oteman en Vincent Sanders. Dat is natuurlijk erg leuk en gezellig maar ook heel leerzaam. Het zijn allemaal ervaren vogelaars en we leren op zulke dagen veel van elkaar.
Ook met mijn vader ben ik altijd samen blijven vogelen. In Nederland maar ook op vogelreizen naar Texel of verder weg. In 2016 zijn we samen nog naar de roodkeelnachtegaal in Hoogwoud gegaan. Die zat daar in een achtertuin. We hebben toen een paar euro ‘entree’ betaald aan de bewoners en de vogel uitgebreid bewonderd. Hij had hier echt de tijd van zijn leven, niet alleen vanwege de vogel maar ook van het samenzijn met al die andere vogelaars daar. Dat was echt genieten voor hem.
Mijn vader is helaas recent overleden maar tijdens de uitvaart zijn vele warme herinneringen aan onze vogelavonturen opgehaald.
Je hebt ook twee boeken over vogels geschreven…
Ja, dat klopt. Ik ben al mijn hele leven lang gefascineerd door kleurafwijkingen bij vogels. In de loop der jaren heb ik, puur uit persoonlijke interesse, een uitgebreid archief opgebouwd met beeldmateriaal en verhalen over dit onderwerp. Ik liep al enige tijd rond met het idee om dat materiaal eens te verwerken in een boek. Een paar jaar geleden ben ik daar serieus mee aan de slag gegaan samen met Hein van Grouw. Het boek heet ‘Zwarte merels, witte merels’ en is in 2020 uitgekomen.
Een jaar later lag mijn volgende boek op de planken. Het heet ‘Vogels vergelijken’ en het is een veldgids die vogelliefhebbers helpt om vogels die sterk op elkaar lijken uit elkaar te houden. Er komen in totaal bijna 90 vogelduo’s aan bod. Voor dit boek heb ik samengewerkt met Elwin van der Kolk, die de schitterende illustraties heeft aangeleverd. Een tweede deel is onderweg. Daarin behandel ik echt schaarse soorten en zeldzaamheden.
Wat is je lievelingssoort en waarom?
Ik ben een echte zangvogelman, waarbij de Bijeneter en de Hop wel heel hoog op mijn lijstje staan. Verder heb ik nog een aantal soorten en soortgroepen die ik graag eens in het wild zou zien. Zo mag in Nederland wel weer eens een Ivoormeeuw opduiken, maar een Renvogel (ik heb die van een paar jaar geleden op een kwartiertje na gemist…) mag ook.
Buiten Nederland maar binnen de WP zou ik de Perzische roodborst, een fraaie lijsterachtige, graag eens zien. Ik heb wel eens naar deze soort gezocht in Turkije maar ik heb hem toen niet gevonden. Daar wil ik zeker nog een keer achteraan.
Buiten de WP zou ik graag eens in Ghana op zoek gaan naar de witnekkaalkopkraai. In Thailand zou ik de Maleise ralbabbelaar graag eens willen zien. Verder heb je in Zuid-Amerika een groep vogels die ik erg leuk vind: de manakins. Dit zijn kleine, kleurrijke zangvogeltjes en ik zou ze graag allemaal ooit een keer zien. Dat zal echter een hele kluif worden want er zijn inmiddels 55 soorten bekend!
Heb je een leuke anekdote uit jouw persoonlijke vogelkijk-geschiedenis?
Op 5 april van dit jaar ontdekte ik tijdens het inventariseren van broedvogels op de Bergerheide in Noord-Limburg een Humes Bladkoning. Ik kon de vogel in de eerste instantie niet goed duiden en dat leverde me een hoop stress op want ik moest er niet aan denken dat de vogel zou verdwijnen voordat ik duidelijkheid had! Gelukkig kon ik foto’s maken en met de hulp van bevriende vogelaars kwamen we er uit dat het een late overwinterende Humes bladkoning was. Het was ook nog eens een nieuwe soort voor de regio dus dat was erg leuk! Later heb ik hem ook nog samen met anderen teruggevonden.
Wat is je grootste blunder?
Poe, vast veel, maar de blunder die me meteen te binnen schiet is het vergeten om een CF-kaartje in de fotocamera te doen, terwijl er op een meter of tien voor mijn neus een man wielewaal open en bloot op een tak op ooghoogte ging zitten. Ai! Van die blunder kan ik nog wel eens van wakker liggen.
Vertel eens over je laatste vogeltocht
Recent deed ik mee aan twee fiets-Big Days, eentje op Texel en eentje in de regio van Nijmegen. Heerlijke dagen waarbij elke soort telt. Op Texel vogelden we 139 soorten bij elkaar, in de regio Nijmegen 131. De Nijmeegse Big Day begon spectaculair, op één plek hoorden we minimaal twee oehoes roepen nadat ik zelf een oehoeroep geïmiteerd had.
Tip: doe als ongeoefende fietser nooit fietsend twee Big Days binnen een week want dat kost je je billen en benen!
2 reacties
Hallo Harvey, wat leuk om te lezen wat jou zo aan het vogelen heeft gebracht! Wij waren er aardig van op de hoogte door jouw lieve vader die altijd verschrikkelijk trots was op jouw! Wat is er mooier dan met je vader dezelfde hobby te hebben wat later jouw werk is geworden! Win zijn nog steeds is een keer van plan om bij jou te komen kijken in het Kekerdom! En jou voorkeur voor de Hop begrijp ik helemaal! Wij zien hier bij de caracavan in noord oost Portugal dagelijks de Hop, wat is dat een prachtige vogel, zeker als hij zijn kam opzet, wij genieten daar heel erg van! Wij hopen elkaar nog is te treffen als we op bezoek zijn bij jouw moeder, en anders, wie weet bij jullie in Kekerdom, veel lieve groetjes van Theo en Willemien
Dag Willemien, wat een ontzettend lieve woorden. Ontroerend gewoon. Dank je wel en jullie zijn altijd welkom in Kekerdom.