Welkom bij de nieuwe rubriek “Op pad met Majoor”, waarbij ik, Tijmen Majoor, je graag tweemaandelijks meeneem op één van mijn vogelavonturen! Met een ornitholoog als vader is de appel niet ver van de boom gevallen. Vogelonderzoek, vogelen en fotograferen is mij verre van vreemd. In deze rubriek lees je alles over mijn passie voor de vogels! Deze eerste editie neem ik je mee naar de ringbaan van Vlieland, waar ik in het najaar van 2023 twee weken mocht assisteren.
De Vinkenbaan
In 1997 is De Vinkenbaan opgericht, een ringbaan in de Kroonspolders op Vlieland. Het doel van De Vinkenbaan is het uitvoeren van vogelringwerk in het kader van wetenschappelijk onderzoek tijdens de vogeltrek. In het najaar migreren miljoenen (zang)vogels naar het zuiden. De Waddeneilanden zijn vaak het eerste stukje land wat vogels zien na de oversteek over de Noordzee vanuit Scandinavië. Daarom is dit een geweldige locatie om tijdens de trekperiode van half augustus tot half november dagelijks (zang)vogels te ringen. Op de baan hebben we drie verschillende vang-methodes; merendeels mistnetten, een aantal inloopkooien en een slagnet. Het ringteam bestaat uit een groep vrijwilligers waarover de weken worden verdeeld. De hoofdringer vormt een groep met drie anderen, zodat je altijd met genoeg man bent om alles te kunnen doen.
Recordaantal Cetti’s zangers
Afgelopen najaar ben ik twee keer mee geweest als assistent ringer. De eerste keer was tijdens de eerste week van het seizoen, die in het teken staat van het opbouwen van de ringbaan. Hierbij sluit ik inmiddels standaard aan. In deze week komt de trek op gang en hebben we dus genoeg tijd om alle netten op te zetten. Daarnaast vangen we vooral veel broed- en standvogels. Het hoogtepunt van de eerste week was een recordaantal nieuw geringde Cetti’s zangers, een soort die zich niet heel lang geleden heeft gevestigd in Nederland en sterk toeneemt in aantallen.
Verrekijker vergeten…
De tweede week waarbij ik aansloot was eind oktober. Terwijl we ons klaarmaakten om de boot op te gaan, besefte ik dat ik mijn verrekijker en camera was vergeten, vraag me niet hoe… Gelukkig had ik nog mijn oude camera in de auto liggen, dus dan die maar mee! Eenmaal aangekomen op het eiland was het al donker, dus we gingen meteen door naar De Zwaluw, dat is het huisje waar de ringers verblijven. Daar werd het nieuwe ringteam bijgepraat door het vorige ringteam. Bij deze overdracht worden alle punten besproken die op dat moment relevant zijn. In het begin van de week was het rustig met de aantallen, maar een aantal leuke vangsten houdt het werk spannend. Leuke vangsten kunnen twee dingen betekenen: vogels met een ring uit een ander land of zeldzame soorten die je niet vaak vangt.
Van Siberië tot Zuid-Europa
En leuke vangsten hadden we. Toen ik een groepje goudhaantjes uit de netten haalde, viel mijn oog op een goudhaan met een ring. Normaal is dit een terugvangst van een dag eerder, maar tot mijn grote verbazing was dit een ring uit Rusland! Dit betekent dat de kleinste broedvogel van Europa helemaal vanuit Rusland tijdens de trek langs Nederland vliegt, een bizar idee en een mooi voorbeeld van het nut van ringen. Ook vingen we een merel met een ring uit Zweden.
Niet alleen in de netten hadden we leuke ‘vangsten’. Toen ik op woensdag gebeld werd, liep ik de ringershut uit naar buiten vanwege het flinke kabaal van de lokgeluiden. Eenmaal buiten vloog er plots een gierzwaluw over de hut. Als je een gierzwaluw ziet in oktober moeten alle alarmbellen gaan rinkelen. Ik rondde het gesprek snel af en pakte gauw mijn camera. Na een paar vlugge foto’s was het al snel duidelijk dat het een vale gierzwaluw betrof, een soort uit Zuid-Europa en een zeldzame verschijning in Nederland!
Zeldzaam goede dagen
Inmiddels was de tweede helft van de tweede week aangebroken. Op donderdagochtend vingen we de eerste zeldzame vogel, namelijk een dwerggors, een broedvogel uit het hoge noorden. Dat bood hoop voor de rest van de week! Helaas moest door omstandigheden de hoofdringer het eiland verlaten. Dat betekent dat de rest van de groep op dat moment niet verder kan met ringen. Toen mijn vader en hoofdringer, Frank Majoor, dat hoorde, maakte hij meteen tijd vrij om deze cruciale ringdag te vullen. Zodoende kon hij mijn verrekijker en camera ook meenemen naar het eiland.
Op het moment dat hij arriveerde op het eiland werd er een geelbrauwgors gemeld op Vlieland. Wat een mazzel… Toen ik aankwam was de vogel net uit beeld, maar gelukkig vond ik hem terug waarna ik hem geweldig heb kunnen zien. Pas de 3e voor Nederland ooit! Daarna snel weer terug naar de baan waar hard gewerkt werd. Frank moest alweer weg en werd afgelost door een andere hoofdringer. Net toen ik hem naar de taxi bracht, werd ik gebeld dat er een pestvogel naast het slagnet zat. Zo snel ik kon, rende ik terug naar de baan waarna de pestvogel landde op het slagnet. Wat een soort om de week mee af te sluiten! Op Vlieland weet je nooit wat je kan treffen. Toen we vertrokken werden we uitgezwaaid door een visarend die laag overvloog, tot volgend jaar!
Eén reactie
Wat een passie voor je vogels klinkt er in je verhaal door Tijmen geweldig.