De herfst is in volle gang en dat betekent vogeltrek. En vogeltrek betekent; een groot deel van onze broedvogels vertrekt naar het zuiden, de noordelingen komen naar hier om te overwinteren. Twee soorten die voornamelijk in het najaar en winter in ons land verblijven zijn de kramsvogel en de koperwiek. Beide zijn lijsters en ze komen ook nog eens gemengd voor (samen met andere lijsters als merels, zanglijsters en soms een beflijster).
Kramsvogel
Een van de grootste lijsters is de kramsvogel. Bijna net zo groot als de grote lijster, tussen de 22-27 cm. De kramsvogel is voornamelijk wintergast en een heel klein, maar afnemend deel broedt hier. Er zijn jaarlijks nog slechts enkele broedparen na een succesvolle opkomst in de jaren ’70.
De kramsvogel kenmerkt zich door een grijze kop en een duidelijk lichtgrijze rug. Ook opvallend is de witte ondervleugel die in vlucht goed te zien is en hem onderscheidt van de koperwiek. De keel en buik is gespikkeld op een oranjegele ondergrond. Zijn roep is een hard ‘tsjak-tsjak-tsjak’. Bijna onmiskenbaar en slechts een beetje te verwarren met de roep van de zeldzame beflijster.
Koperwiek
Het kleinere noordelijke broertje van de kramsvogel is de koperwiek. Deze is een stukje kleiner dan de kramsvogel met zijn 20-22 cm. Zijn roestbruine ‘koperen’ ondervleugel – vandaar de naam – onderscheidt hem van de Kramsvogel. Ook de bruinige, egale bovenkant en de lichte wenkrauwstreep zijn belangrijke kenmerken in vlucht. Zijn roep in vlucht is een langgerekt hoog ijl ‘zrieeeeh’. De zanglijster komt qua postuur sterk overeen met de koperwiek, maar heeft niet de (donker)rode ondervleugel en de lichte wenkbrauwstreep. Ook het geluid van de zanglijster is anders, een hoog ‘zit’.
Zoals gezegd de lijsters komen gemengd voor en foerageren in een strenge winter ook in dorpen en steden in tuinen en grasveldjes op rottend fruit. Kijk naar de tekeningen van Elwin van der Kolk uit de Veldgids Vogels Vergelijken voor de (subtiele) verschillen.
