Elke vrijdag featured Vogelskijken.nl op Instagram een mooie, spannende, bijzondere of ontroerende vogelfoto. Omdat we deze ook graag aan niet-Instagramgebruikers laten zien, staan hier geregeld artikelen waarin de fotograaf iets vertelt over het proces van het maken van de foto. Natuurlijk laten we ook de betreffende foto zien. Christiaan de Brabander vertelt hoe hij gegrepen werd door vogelfotografie en hoe dat leidde tot een aantal foto’s van vogels in de sneeuw.
Midden in de pandemie ben ik begonnen met vogelfotografie. Het bleek een laat ontdekte passie en het begin van een mooie ontdekkingsreis in de wereld van vogels.
Altijd al gegrepen door buiten zijn in de natuur en lange wandelingen maken, dwongen de beperkingen me het dichter bij huis te zoeken. Op een goede dag zag ik ineens, achter in de tuin, een groep van ongeveer tien groenlingen in de bomen zitten (dat het groenlingen waren wist ik toen nog niet). Wat een kleurrijke beestjes! En hun geluid had ik ook nog nooit (althans niet bewust) gehoord.
Totaal om
Op dat moment besloot ik, gewapend met mijn Canon 5D II, deze groenlingen vast te leggen, waarna uiteindelijk zo veel mogelijk vogels in de tuin volgden. Nu ben ik totaal om en spendeer ik mijn vrije tijd in de natuur, achter de lens. Walcheren, in Zeeland, is voor deze hobby gelukkig geen verkeerde plek om te wonen!
Begin maart 2023 was de lente duidelijk in aantocht, maar zoals in maart betaamt, sloeg het weer ineens om en ging het fors sneeuwen. Vlug op pad naar mijn dichtstbijzijnde favoriete vogelplekje: Noordervroon bij Westkapelle.
Sneeuw
Fotograferen in de sneeuw bleek niet zo makkelijk en zijn eigen speciale uitdagingen te hebben. Eerlijk gezegd was ik binnen een uur compleet verkleumd en nat. (lessons learned: wind- en regenproof kleden, dat gebeurt me nu niet meer!)
Onderweg in de auto naar huis, waarbij ik inmiddels al wel had geleerd altijd de camera in de aanslag te hebben, zag ik ineens deze prachtige wulp op een compleet besneeuwde akker in een sneeuwbui zitten. De wulp maakte al een beetje aanstalten om te vertrekken. Ik ben uit de auto gesprongen, besloot mezelf nog een laatste keer in de sneeuw te gooien, en maakte deze foto.
Sfeervol
Ik ben erg blij met deze foto, om meerdere redenen. De eerste is dat ik bij de startende sneeuwval er direct op uitging om mooie plaatjes in de sneeuw te fotograferen. Dat dat is gelukt, geeft veel voldoening. Verder vind ik het een heel sfeervol plaatje. Deze foto zal ik daarom niet snel vergeten.
Nabewerking
Ik fotografeer inmiddels met een Canon R7, wat voor vogelfotografie een prima toestel voor mij is. Als lens heb ik de Canon EF 100-400II, met 1.4III extender en de bijbehorende RF adapter gebruikt.
Ik heb gefotografeerd op F8 (kleinste diafragma helemaal ingezoomd), en heb een sluitertijd van 1/1250 gekozen om toch zo veel mogelijk beweging tegen te gaan. Ik fotografeer manual met auto-ISO, en dat kwam uit op een acceptabele ISO van 640.
Misschien zou ik de nabewerking tegenwoordig iets anders gedaan hebben – ook daarin heb ik veel geleerd. Het belangrijkste blijft natuurlijk te werken aan het optimaliseren van de omstandigheden – licht, afstand – in plaats van te vertrouwen op correctie in de nabewerking om minder ideale situaties te herstellen.
Er is nog ontzettend veel te leren, zowel over vogels, als over het fotograferen van deze prachtige dieren. Ik ga voorlopig door met deze ontdekte passie en ben zo veel mogelijk van mijn vrije tijd te vinden in de natuur, op zoek naar vogels en prachtige foto’s.
