Download GRATIS het ebook '14 tips om meer te genieten van vogels' en ontvang onze 2 wekelijkse nieuwsbrief met de meest recente artikelen op vogelskijken.nl
Fotograaf: Josephine
Glanskop en matkop zijn in het veld moeilijk uit elkaar te houden: het zijn allebei kleine, beweeglijke mezen met een zwarte kop. Je moet goed zicht op de vogel hebben om de subtiele verschillen in het verenkleed te kunnen zien. Gelukkig zijn ze allebei erg vocaal. Aan hun geluiden, zowel de roep als de zang, zijn ze goed te herkennen.
Zang
Net als bij alle mezen is de structuur van de glanskopzang erg simpel. Elke mannetje kan echter meerdere strofentypen hebben, zodat de zang van alle glanskoppen in een bepaald gebied toch heel gevarieerd is. De strofen duren gemiddeld twee seconden, met iets langere tussenpauzes. Vaak gehoord is een herhaling, 3-7 maal, van één klank, in matig tot snel tempo. tjoew tjoew tjoew tjoeuw tjoew. Minder vaak komen twee- en nog minder vaak drielettergrepige motieven voor: soms helder, soms nasaal: IEpri-IEpri-IEpri-IEpri.
Iets zeldzamer is een zangtype van herhaalde elementjes; een snelle (acht elementen per seconde), bijna ratelende strofe: tjutjutjutjutju van ruim een seconde.
Zangactiviteit
jan
feb
maa
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
Roep
Territoriale mannetjes waarschuwen indringers met een kenmerkende tweedelige roep: een scherp beginnootje en een afgekapte lagere toon: PItsjeh!
Soms komt alleen het beginnootje voor en soms ook is de roep driedelig. Het hoge beginnootje gaat soms over in de scheldroep, een pimpelmeesachtig tsjèrèrèrèr.
Gedrag
De glanskop zingt vanuit bomen of struiken, niet hoog in de boom. Beukenzaadjes zijn een favoriet voedsel dus ze zijn vaak te vinden in oud bossen en parken met beuken. Ze roepen veel en zijn niet schuw. Regelmatige bezoeker van voedertafels.
Gelijkende soorten
De zang klinkt scherper en hoger dan die van de koolmees maar helderder dan de zwarte mees. Het ratelende strofetype van de glanskop doet denken aan de ratel van de braamsluiper (maar is helderder) of zelfs de triller van de fluiter (maar zonder de versnelling in de strofe).
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met de Veldgids Vogelzang
Geluiden: app BirdSounds Europe, Henk Meeuwsen.
Dick de Vos (1958) is tamelijk laat gaan vogelen en heeft zichzelf daardoor veel moeten leren. Met name heeft hij zich gestort op vogelgeluiden. Hij ontwikkelde een systeem om vogels via hun zang te determineren. Hierop zijn de boeken Wat zingt daar en de Veldgids Vogelzang gebaseerd. De geluiden in deze boeken staan in de app BirdSounds Europe. Overige boeken van zijn hand zijn onder andere het Vogeldoeboek, Ode aan de Nachtegaal en de Veldgids Vogeltrek (met Sam Gobin). Dick geeft regelmatig lezingen en excursies. Voor BirdingBreaks leidt hij vogelreizen in binnen- en buitenland.
Dick de Vos
Dick de Vos (1958) is tamelijk laat gaan vogelen en heeft zichzelf daardoor veel moeten leren. Met name heeft hij zich gestort op vogelgeluiden. Hij ontwikkelde een systeem om vogels via hun zang te determineren. Hierop zijn de boeken Wat zingt daar en de Veldgids Vogelzang gebaseerd. De geluiden in deze boeken staan in de app BirdSounds Europe. Overige boeken van zijn hand zijn onder andere het Vogeldoeboek, Ode aan de Nachtegaal en de Veldgids Vogeltrek (met Sam Gobin). Dick geeft regelmatig lezingen en excursies. Voor BirdingBreaks leidt hij vogelreizen in binnen- en buitenland.
