Zo klinkt de tuinfluiter

De tuinfluiter is een stiekeme zanger die je niet makkelijk te zien krijgt. Ook al heeft de vogel het woord ’tuin’ in zijn naam, in een doorsnee tuin zul je hem niet gauw aantreffen, hij stelt hogere eisen. Wel jammer, want de zang van de tuinfluiter verveelt niet gauw.

Zang

De tuinfluiter zingt vrij snel, gemiddeld negen tonen per seconde. Zijn zang is een aaneenschakeling van korte, vaak vrij hoge toontjes, afgewisseld met aangename, warme klanken. Voor het menselijk oor zit er weinig opbouw, weinig structuur in de zang, het kabbelt een beetje voort. Daarnaast klinkt de zang niet zo luid, expressief of explosief, waardoor hij minder snel opvalt in een ochtendkoor van zingende vogels. In Vlaanderen heeft de tuinfluiter niet voor niets de bijnaam ‘babbelaartje’.

De zangstrofen van de tuinfluiter duren ongeveer drie tot vier seconden, maar wanneer de vogel op dreef is, kunnen het er ook tien tot vijftien worden. Regelmatig zijn de pauzes tussen de strofen zo kort dat ze amper opvallen en het op continuzang begint te lijken.

Zangactiviteit

Roep

Bij onraad laat de tuinfluiter een herhaald vik vik … horen en hoe minder de vogel de situatie vertrouwt, hoe sneller deze roepjes elkaar opvolgen, tot een rauwe ratel aan toe, bijvoorbeeld bij territoriale conflicten.

Gedrag

De tuinfluiter houdt zich op in dichte struiken en (doorn)struwelen, jonge bosopslag, houtwallen en hoge kruidenvegetaties. Daarbij geeft hij de voorkeur aan randen van open plekken. In stedelijke gebieden, in parken en tuinen bevindt hij zich vooral in de dichte ondergroei.

Gelijkende soorten

• Als het om de zang gaat, wordt de tuinfluiter vaak in een adem genoemd met de zwartkop. Dat is niet voor niets, want ook de zwartkop zingt vrij snel en gevarieerd, op ongeveer dezelfde toonhoogte. De zang van de zwartkop is echter rijker aan structuur, wordt vaak scherper en meer staccato gezongen en heeft aan het eind vaak een opvallend helder, jodelend slot (maar regelmatig ook niet). Het duidelijkste onderscheid zijn echter de volle, warmere, vaak rollende klanken die in de zang van de zwartkop amper voorkomen. Door die warme klanken wordt de tuinfluiter weleens een ‘snelle merel’ genoemd. Er zit nog wel een addertje onder het gras: zwartkoppen hebben er een handje van om andere vogels te imiteren, waaronder de tuinfluiter.
• De contact-alarm roep van de tuinfluiter is zachter en minder fel dan die van de zwartkop.