Download GRATIS het ebook '14 tips om meer te genieten van vogels' en ontvang onze 2 wekelijkse nieuwsbrief met de meest recente artikelen op vogelskijken.nl
Fotograaf: Marcel van der Tol
De snor is een vogel van uitgestrekte moerasgebieden met overjarig riet of andere waterplanten waarin hij zijn nest maakt. Ze leven van waterinsecten en zijn dus sterk aan water gebonden.
Snor en sprinkhaanzanger vormen samen een van de ‘lastige duo’s’. De zang lijkt sterk op elkaar. Beide hebben een monotone continuzang. Toch zijn er grote verschillen. De zang van de snor is magisch en indringend: een voortdurende rustgevende achtergrond tegen de kakofonie van de veel drukkere geluiden van de andere moerasvogels. De sprinkhaanzanger is meer rinkelend en bescheidener.
Zang
De zangstrofe van de snor bestaat uit een lange en zeer snelle triller die minutenlang kan duren. Uit analyse van sonogrammen blijkt dat de strofe is opgebouwd uit dubbele nootjes die met een snelheid van 50 per seconde worden voortgebracht. Dat is zo snel, dat de individuele nootjes nauwelijks te horen zijn en het geluid bijna lijkt op een langgerekte zoemtoon.
Vaak begint de zang met enkele aanloopnootjes van losse roepjes die versnellen tot de triller. De strofen zijn lang, tot wel enkele minuten, maar niet zo lang zoals bij de sprinkhaanzanger.
Zangactiviteit
jan
feb
maa
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
Roep
De contact-alarmroep is een scherp, nat tiek, tiek.
Contact-alarmroep van de snor.
Bij alarm versnelt de snor de contactroep tot een merelachtige ratel (tjingen).
Snor alarm. Opname András Schmidt, XC-699363.
Gedrag
Anders dan de sprinkhaanzanger is de snor vaak goed zichtbaar. Hij zingt bovenaan of halverwege een rietstengel waar hij zelf goed uitzicht heeft. Al zingend draait hij voortdurend met zijn kop zonder dat het geluid stilvalt. Ook dat is een verschil met de sprinkhaanzanger.
Interessante informatie & weetjes
De naam ‘snor’ komt van de snorrende zang en heeft dus niets met het uiterlijk te maken.
Direct na aankomst in de broedgebieden (half april), is de snor vooral ’s nachts te horen.
Gelijkende soorten
De zang lijkt op die van de sprinkhaanzanger maar is lager (4 kH versus 6 kHz bij de sprinkhaanzanger), sneller (50 versus 25 elementen per seconde) en heeft een meer aarzelend begin. Ook zijn de strofen beduidend korter.
Daarnaast hebben ook de krekelzanger en de nachtzwaluw een monotone continuzang. De krekelzanger heeft echter een tweedelig motief en is in Nederland een dwaalgast. De nachtzwaluw heeft een duidelijke ratelzang, maar deze komt voor in een totaal ander biotoop, namelijk droge zandgronden en heidevelden.
Eventueel kan de zang ook verward worden met het striduleren van de greppelsprinkhaan Roeseliana roeselii. Deze zingt echter minder lang en minder luid.
Opname Baudewijn Odé, XC-75237
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met de Veldgids Vogelzang
Geluiden, tenzij anders aangegeven: app BirdSounds Europe, Henk Meeuwsen.
2 reacties
Dat komt door het bijzondere ademhalingssysteem bij vogels. De uitleg zou wat langer vergen (en zal ik later doen) dan nu mogelijk maar kort gezegd is het circulair. De lucht wordt vastgehouden in luchtzakken en weer uitgestoten. Via ‘minibreaths’ kunnen ze dat uren volhouden. In de Veldgids vogelzang staat het wat uitgebreider beschreven.
Dat komt door het bijzondere ademhalingssysteem bij vogels. De uitleg zou wat langer vergen (en zal ik later doen) dan nu mogelijk maar kort gezegd is het circulair. De lucht wordt vastgehouden in luchtzakken en weer uitgestoten. Via ‘minibreaths’ kunnen ze dat uren volhouden. In de Veldgids vogelzang staat het wat uitgebreider beschreven.
Dick de Vos (1958) is tamelijk laat gaan vogelen en heeft zichzelf daardoor veel moeten leren. Met name heeft hij zich gestort op vogelgeluiden. Hij ontwikkelde een systeem om vogels via hun zang te determineren. Hierop zijn de boeken Wat zingt daar en de Veldgids Vogelzang gebaseerd. De geluiden in deze boeken staan in de app BirdSounds Europe. Overige boeken van zijn hand zijn onder andere het Vogeldoeboek, Ode aan de Nachtegaal en de Veldgids Vogeltrek (met Sam Gobin). Dick geeft regelmatig lezingen en excursies. Voor BirdingBreaks leidt hij vogelreizen in binnen- en buitenland.
Dick de Vos
Dick de Vos (1958) is tamelijk laat gaan vogelen en heeft zichzelf daardoor veel moeten leren. Met name heeft hij zich gestort op vogelgeluiden. Hij ontwikkelde een systeem om vogels via hun zang te determineren. Hierop zijn de boeken Wat zingt daar en de Veldgids Vogelzang gebaseerd. De geluiden in deze boeken staan in de app BirdSounds Europe. Overige boeken van zijn hand zijn onder andere het Vogeldoeboek, Ode aan de Nachtegaal en de Veldgids Vogeltrek (met Sam Gobin). Dick geeft regelmatig lezingen en excursies. Voor BirdingBreaks leidt hij vogelreizen in binnen- en buitenland.
2 reacties
Dat komt door het bijzondere ademhalingssysteem bij vogels. De uitleg zou wat langer vergen (en zal ik later doen) dan nu mogelijk maar kort gezegd is het circulair. De lucht wordt vastgehouden in luchtzakken en weer uitgestoten. Via ‘minibreaths’ kunnen ze dat uren volhouden. In de Veldgids vogelzang staat het wat uitgebreider beschreven.
De vraag die bij een aantal vogelaars hier leeft is hoe hij dit zo lang vol kan houden. Hij zal toch moeten ademen.