In november gezien op de zuidpier in IJmuiden. Schattig klein vogeltje tussen die grote blokken
Op werkdagen voor 15.00 besteld, morgen in huis
Download GRATIS het ebook '14 tips om meer te genieten van vogels' en ontvang onze 2 wekelijkse nieuwsbrief met de meest recente artikelen op vogelskijken.nl
Wie goudhaantjes in de broedtijd wil zien, zal naaldbossen moeten aflopen. De meeste mensen zullen de soort echter kennen van de herfst of winter. Dan is de goudhaan ook in allerlei andere biotopen aan te treffen. Vooral tijdens de herfsttrek, komend uit Scandinavië, Oost-Europa en Rusland, kunnen ze op de meest vreemde plekken opduiken. Zo herbergen bijvoorbeeld pieren die ver de zee inlopen op sommige dagen diverse goudhanen. Soms zijn ze zo vermoeid dat ze zich bijna laten aanraken. Als ze weer op krachten zijn gekomen en zich tegoed doen aan het daar aanwezige insectenleven, blijft het een apart gezicht om die hele kleine vogels tussen de rotsblokken te zien.
Klein, kleiner, kleinst. Met het gewicht van een suikerklontje is de goudhaan het kleinste vogeltje van Europa. In het najaar trekken ze in grote aantallen weg uit noord Scandinavië om elders zuidelijker te overwinteren. Hoewel ze in ons land het hele jaar voorkomen zijn ze daarom het makkelijkst aan te treffen in de herfst en winter. Vooral als het wat kouder wordt gaat alle energie op aan het zoeken naar voedsel. Daarbij houden ze amper oog voor hun omgeving en lijken ze bijna tam zo dichtbij als ze kunnen komen.
Met hun mosgroene rug (1) en lichter getinte onderkant (2) gaan ze gemakkelijk op in hun favoriete omgeving, sparrenbossen. De vleugels van een goudhaan hebben opvallende witte strepen (3). Deze strepen zijn duidelijk zichtbaar tijdens de vlucht. Ook hun naamdankertje, de goudgele streep (4) op hun kruin, valt goed op als je jezelf even de tijd geeft om het beweeglijke vogeltje te volgen. Het grootste verschil tussen mannetje en vrouwtje zit ook in die kruinstreep, bij het mannetje is het midden oranje gekleurd.
Goudhanen houden zich vaak op in de bovenste delen van bomen, met name naaldbomen. In eerste instantie zijn ze het snelst te herkennen aan hun opvallend hoge zang en roep. Ze zijn behendige en actieve vogels die in groepen op zoek gaan naar insecten. Ze bewegen zich snel tussen de takken en bladeren en dat kan het determineren lastig maken. In het najaar en de winter komen ze vaak lager bij de grond op zoek naar voedsel.
Vaak blijft een groepje goudhanen wel even foerageren in een klein gebied met struiken en bomen, dus gun jezelf wat tijd en je zult vanzelf de witte vleugelstrepen en natuurlijk de gele kruin herkennen.
Het twee na kleinste vogeltje van Europa is zowel in naam als in uiterlijk het meest verwant aan de goudhaan; de vuurgoudhaan. Ze komen iets minder voor dan de goudhaan, maar broeden en foerageren in dezelfde habitat. Beide vogels zijn heel beweeglijk, dus let op een paar opvallende kenmerken. Zo heeft de vuurgoudhaan een witte wenkbrauwstreep en zijn de zwarte strepen op de kop breder. Als je goed kijkt kun je ook zien dat de vuurgoudhaan een goudkleurige zweem in de hals heeft.
Geef een reactie
In november gezien op de zuidpier in IJmuiden. Schattig klein vogeltje tussen die grote blokken
Ik ga vooral op het geluid van vogels af, dat mis ik in het verhaal. Ik zie geregeld putters, die lijken er een beetje op. Allemaal mooie vogeltjes.
Prachtig vogeltje, een streling voor het oog. Eenmaal in mijn leven gezien in onze sparrenhaag, heb er enorm van genoten, dag geslaagd!
©Vogelskijken is onderdeel van PiXFACTORY
3 reacties
In november gezien op de zuidpier in IJmuiden. Schattig klein vogeltje tussen die grote blokken
Ik ga vooral op het geluid van vogels af, dat mis ik in het verhaal. Ik zie geregeld putters, die lijken er een beetje op. Allemaal mooie vogeltjes.
Prachtig vogeltje, een streling voor het oog. Eenmaal in mijn leven gezien in onze sparrenhaag, heb er enorm van genoten, dag geslaagd!