Na hun vertrek uit Noord-Rusland en West-Siberië komen de eerste kolganzen in oktober in Nederland aan. Sommigen trekken iets verder, het merendeel blijft hier. Afhankelijk van het type winter herbergt Nederland iets minder of meer dan een half miljoen vogels. Dat is een derde van de gehele wereldpopulatie. En dat geeft Nederland een grote verantwoordelijkheid. Een probleem is dat veel kol- en andere ganzen gebruik maken van landbouwgronden, niet altijd tot genoegen van agrariërs natuurlijk. Daarom zijn er gebieden aangewezen waar ze niet ver- of bejaagd mogen worden. Het is aan de provincies om tijdens strenge winters met veel sneeuw een direct jachtverbod voor alle gebieden in te stellen, om verzwakking van de ganzen door de verminderde beschikbaarheid van voedsel te voorkomen.
Herkenning
65-78 cm. Kleiner en donkerder dan grauwe gans. Adult verschilt van grauwe, riet- en kleine rietgans door grote witte ‘kol’ aan basis van roze snavel, onregelmatige zwarte bandering op borst en oranje poten. Bovenflanken met witte randen, een opvallende lijn vormend; anaalstreek en onderstaartdekveren wit. Vleugelboeg iets lichter dan rest van vleugel, maar vleugel zonder duidelijke tekening. Juveniel zonder witte ‘kol’ en zonder bandering op buik; verenkleed bruiner en meer gevlekt. Kan verward worden met grauwe gans maar kolgans kleiner en met oranje poten. Siberische ras albifrons heeft roze, Groenlandse ras/soort flavirostris oranje snavel.
Verspreiding
Broedt in Alaska, Noord-Canada, Groenland en Noord-Siberië. Trekt in de winter naar Zuidwest-Noord-Amerika, delen van Europa en delen van Zuidwest-, Zuid- en Oost-Azië. In Nederland een vrij schaarse broedvogel, jaarrond aanwezig, wintergast in zeer groot aantal.
Levenswijze
Voedsel
s Winters bladeren, stengels, knollen, uitlopers en zaden. Weinig gegevens voor broedgebied.
Eieren
Aantal eieren in legsel 5-6, zelden 4-7. Elliptisch tot buikig. Glad, iets glanzend. Crèmeachtig-wit. Formaat 79 x 51,8 mm.
