De alk is een schaarse zeevogel die sterk lijkt op de zeekoet. Bij het zeetrektellen is het lastig om de alk op afstand te onderscheiden van de zeekoet en noteert men vaak alk/zeekoet. Van dichtbij valt de forsere snavel al snel op. Bij sterke noordwestenwind laat de alk zich wat vaker dicht bij de kust zien.
Herkenning
38 cm. Alken zijn zwart en wit, nooit bruin zoals zeekoeten. Iets kleiner dan zeekoet, waarvan hij zich onderscheidt door andere snavel en de langere puntige staart. Snavel zijdelings afgeplat en hoog met een witte lijn in het midden. Een ander witte lijn loopt van de bovensnavel naar het oog. Punten van armpennen wit, als bij zeekoet, een witte achterrand vormend. Witte flanken ongestreept. Kop in winterkleed witter, met wit doorlopend achter oog, maar donkerder dan zeekoet. Juvenielen onderscheiden zich door kleinere snavel zonder witte lijnen. In vlucht moeilijk te onderscheiden van zeekoet. Heeft witte ondervleugels, anders dan bij papegaaiduiker. Zwemmende alken steken vaak de staart omhoog, zodat de vorm duidelijk zichtbaar is. Vliegt laag en snel, zoals zeekoet.
Verspreiding
Broedt in het Noord-Atlantisch gebied in Groenland, oostelijk Canada, IJsland en grote delen van het Verenigd Koninkrijk en Scandinavië. In Nederland een wintergast.
Levenswijze
Voedsel
Hoofdzakelijk vis.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 1, zelden 2. Buikig tot ovaal. Fijnkorrelig en geruwd, niet glanzend. Wit via geelachtig, geelbruin tot nuances van bruin, of soms roodachtig en groenachtig. Verschillend donkerbruin en/of zwart gespikkeld, gevlekt, gekrabbeld of gebandeerd. Formaat 73,1 x 46,9 mm.
