Bij ons in de wijk zitten ook ieder jaar ransuil. Ik heb ze nu nog niet gehoord, maar zodra ik ze nu hoor weet ik voortaan of het een mannetje, vrouwtje of een jong is.
Leuk om te weten.
Op werkdagen voor 15.00 besteld, morgen in huis
Download GRATIS het ebook '14 tips om meer te genieten van vogels' en ontvang onze 2 wekelijkse nieuwsbrief met de meest recente artikelen op vogelskijken.nl
Uilen spreken tot de verbeelding. Laat iemand een afbeelding van een uil zien en de vogel zal vrijwel zeker worden herkend als een uil. Ook sommige uilengeluiden, met name die met een duidelijke oe-klank erin, zullen door velen direct als zodanig worden herkend. Om welke uilensoort het gaat kun je dan vaak beter niet vragen, laat staan dat je andere geluiden van uilen aan mensen voorlegt met de vraag welke vogel het is. Van de ransuil zijn juist een aantal minder bekende geluiden opvallender en vaker te horen dan zijn typische uilengeluid.
Het mannetje van de ransuil laat elke twee á drie seconden een dof, eenlettergrepig, licht dalend OEw horen dat ongeveer een halve seconde duurt. Erg luid en duidelijk (zoals in onderstaande opname) klinkt het niet dus je loopt er vrij makkelijk aan voorbij.
Ransuilen kennen ook een baltsvlucht; al vliegend slaan ze dan de vleugels tegen elkaar.
Het opvallendst en de meest gehoorde roep is die van het vrouwtje op of in de buurt van het nest. Het klinkt wat rauw en schurend, maar de verschillen tussen de individuen kunnen vrij groot zijn. Soms klinkt de roep vrij zuiver, bijna als een trompetje. Het mannetje laat deze roep ook horen, bijvoorbeeld bij het voeren van de jongen.
Het aandoenlijkste geluid van de ransuil is misschien wel dat van de jongen. Wanneer die uitgevlogen zijn laten ze met een regelmatig herhaalde, vrij lange PIEju aan de oudervogels weten waar ze zitten. Die weten dan waar ze met het voer naartoe moeten. Meestal heeft elk van de jongen een net iets andere toonhoogte te pakken.
Je kunt de ransuil op tal van plekken vinden: in bosranden en niet al te dicht oud loofbos en naaldbos, in heide- en weidegebieden, parken, grote tuinen en groene stadswijken. Voorwaarde is wel dat er bomen te vinden zijn met oude eksters- en/of kraaiennesten. De ransuilen zijn vooral actief tijdens ochtend- en avondschemering, maar ook ’s nachts kun je ze horen. Buiten het broedseizoen slapen ze op gemeenschappelijke slaapplaatsen, waar ze overigens niet te horen zijn. Jonge ransuilen kun je horen van eind mei tot ver in juli.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met de Veldgids Vogelzang
Geluiden: app BirdSounds Europe, Henk Meeuwsen
Reageer op dit artikel
Bij ons in de wijk zitten ook ieder jaar ransuil. Ik heb ze nu nog niet gehoord, maar zodra ik ze nu hoor weet ik voortaan of het een mannetje, vrouwtje of een jong is.
Leuk om te weten.
Dankjewel, Marianne! Maak je weleens een wandeling rond het eind van de schemering? Dan heb je een redelijke kans ze te horen. Ik hoorde gisteren twee vrouwtjes roepen, elk op een oud eksternest, op ongeveer tweehonderd meter van elkaar vandaan.
Bedankt Henk voor het interessante artikel.
Dankjewel, Patrick!
©Vogelskijken is onderdeel van PiXFACTORY
4 reacties
Bij ons in de wijk zitten ook ieder jaar ransuil. Ik heb ze nu nog niet gehoord, maar zodra ik ze nu hoor weet ik voortaan of het een mannetje, vrouwtje of een jong is.
Leuk om te weten.
Dankjewel, Marianne! Maak je weleens een wandeling rond het eind van de schemering? Dan heb je een redelijke kans ze te horen. Ik hoorde gisteren twee vrouwtjes roepen, elk op een oud eksternest, op ongeveer tweehonderd meter van elkaar vandaan.
Bedankt Henk voor het interessante artikel.
Dankjewel, Patrick!