Zo klinkt de barmsijs

Het is een van de vrolijkste en drukste vogeltjes: de barmsijs. Vooral in groepjes zijn ze luidruchtig en vallen ze je op door hun vrolijke gekwetter. Overal hoor je het tjètjètjèt, dat ze voortdurend naar elkaar roepen.

Zang

De zang stelt niet heel veel voor, in onze oren dan. De strofen zijn opgebouwd uit verschillende snelle en ritmische roepjes en ratels, waaronder de tjètjètjèt-roep. Binnen een strofe wordt elk roepje een aantal keer herhaald. Het geheel heeft een losse structuur en het is niet altijd duidelijk waar de roep overgaat in de zang. Als een barmsijs flink op dreef is, kan een strofe wel vijf of tien seconden duren, waardoor de zang een continu karakter krijgt.

tjètjètjèt psi-psi-psi… ttttrrrrr… tjieuw tjieuw tjieuw… tuwie tuwie

Zangactiviteit

Roep

De meest bekende roep is de metalige tjètjètjèt-roep, bestaand uit twee of drie elementen. Ze wisselen die af met een ‘nat’ rateltje. Ook hebben ze een ietwat stijgende contactroep pwiiiit?

Interessante informatie & weetjes

• Over ‘de’ barmsijs is al jarenlang een discussie: gaat het om één soort met ondersoorten, of zijn het allemaal verschillende: de kleine barmsijs, de grote barmsijs, de witstuitbarmsijs, groenlandse witstuit… En dan zijn nog allemaal hybriden en tussenvormen. Het is de eeuwige strijd tussen splitters (allemaal verschillende) en lumpers (bij elkaar voegen tot één soort). Als het om geluid gaat vind ik het praktische om uit te gaan van één soort. Ik heb barmsijzen gehoord en gezien in de Alpen, op Texel, in Scandinavië, in Schotland, op IJsland en ik hoor nauwelijks verschil, zeg maar gerust niets. Met sonogrammen erbij zou je kunnen meten dat de kleine barmsijs een iets hoger roepje heeft dan de grote. Voor de herkenning heb je daar weinig aan.

• Op mooie winterdagen kun je geregeld groepjes barmsijzen gezamenlijk horen zingen vanaf een gemeenschappelijke rustplaats in een hoge struik of boom.

Gelijkende soorten

De zang heeft dezelfde losse structuur als die van de kneu en de putter, maar is ritmischer dan de kneu (minder stotterend) en monotoner dan de putter (meer herhalingen).

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met de Veldgids Vogelzang
Geluiden: app BirdSounds Europe, Henk Meeuwsen