Zo herken je de wintertaling

Kenmerken

Grote groepen wintertalingen zien we in Nederland vooral in het winterhalfjaar. Ze geven de voorkeur aan grote niet al te diepe wateren en moerassen met begroeide oevers. Het zijn echte grondel eenden die hun voedsel net onderwater zoeken. Ze steken dan hun kop tot aan de borst onderwater om waterdiertjes, -planten en zaden te eten. Duikeenden zoals kuifeenden duiken helemaal onderwater en kunnen seconden lang onderwater blijven. Vele duizenden wintertalingen trekken in oktober door ons land naar het zuiden om te overwinteren in Zuid-Europa tot in Afrika toe. Net zoveel wintertalingen kiezen ervoor om in ons land de winter door te brengen. Als broedvogel is de wintertaling vrij zeldzaam, slechts enkele honderden koppels broeden in ons land en de aantallen nemen nog steeds af.

Kleed man

Een mannetje wintertaling is prachtige gekleurd en heeft een net zo spectaculaire tekening. Met name de kastanjebruine kop met de brede groene oogvlek(1) valt op. Deze groene oogvlek loopt helemaal door tot achterop(2) de kop. De opvallende horizontale witte band(3) op de schouders springt er uit. Bij de Amerikaanse wintertaling is dat een verticale witte streep. De zwarte onderstaart(4) heeft roomkleurige tot gele zijden(5). Deze gele zijden zijn goed te zien als de wintertaling opvliegt en is ook kenmerkend als de wintertaling grondelt en het achterlijf rechtop uit het water steekt. De wintertaling is dan tussen grote groepen andere eenden gemakkelijk te herkennen. De borst en flanken zijn grijs gespikkeld met een glanzend groene spiegel(6). Op enige afstand lijken de gespikkelde borst en flanken zelfs egaal grijs gekleurd.

Kleed vrouw

Net zoals bij vrijwel alle andere eenden soorten zijn de vrouwtjes onopvallend bruin gekleurd. De bovendelen en flanken zijn gevlekt. De kop is wat donkerder gekleurd dan de rest van het lichaam. De spiegel is net als bij het mannetje prachtig glanzend groen en aan de voor- en achterkant wit begrensd De snavel is egaal donker gekleurd en de poten zijn donkergrijs.

Overige kleden

Het eclipskleed van het mannetje wintertaling is met name na het broedseizoen, vanaf juni tot in augustus te zien. Vanaf september tot in oktober. In deze periode krijgen de mannetjes langzaam hun kleurrijke prachtkleed terug. Het eclipskleed van het mannetje lijkt sterk op het verenkleed van een adult vrouwtje maar lijkt ook op het eerste winterkleed van een jonge mannetjes wintertaling. De snavel is bij het mannetje in eclipskleed net als bij het vrouwtje en een eerste winterkleed mannetje geheel zwart gekleurd.

Kenmerkend gedrag

Deze kleinste Europese eend valt op door zijn levendige en beweeglijke gedrag. Als deze talingen in de winter foerageren zie je ze vaak in grote groepen samen grondelen. Behalve dat de wintertalingen in groepen foerageren, kunnen ze bij een verstoring ook plotseling en massaal opvliegen. Het lijkt dan alsof de groep strak gecoördineerd het luchtruim kiest. Wintertalingen zijn in de lucht zeer wendbaar en kunnen soms weer ineens met de hele groep op het water landen. In de baltstijd laten de mannetjes een hoog fluittoontje horen.

Gelijkende soorten

Het mannetje Amerikaanse wintertaling lijkt heel sterk op de wintertaling zoals we die bij ons zien. Het grootste verschil is de witte verticale zijstreep die de Amerikaanse wintertaling heeft. Verder gaat het om minuscule kleurverschillen zoals een iets diepere crèmekleurige borst en iets fijner getekende zijdes. De Amerikaanse smient man lijkt ook wel wat op de wintertaling door de smetteloos witte verticale schouderstreep en prachtig gekleurde metaalachtige groene oogvlek die eveneens doorloopt tot achter op de kop.

Wist je dat?

• De Afrikaanse dwergeend de kleinste eend ter wereld is en nog eens 8 centimeter in lengte kleiner is dan de kleine wintertaling?
• Zijn naam verwijst naar het feit dat de wintertaling vooral in de winter massaal in Europa te zien is?