Onderdeel van Pixfactory

Op werkdagen voor 15.00 besteld, morgen in huis

Zwarte Mees

Periparus ater

De zwarte mees heeft een voorkeur voor gemengde bossen en valt het meest op door de kenmerkend zang, een herhaald ‘fietsen-fietsen-fietsen’.

Zwarte Mees
Fotograaf: Jurgen Maassen

Herkenning

11 cm. Iets kleiner dan pimpelmees. Voornamelijk zwart, grijs en wit. Lijkt in kleurpatroon op koolmees maar mist gele kleuren. Witte vlek in nek is goed veldkenmerk. Bovendelen grijs of olijfkleurig, flanken beige, rest van onderdelen wit. Heeft twee vleugelstrepen. Juvenielen zijn gelig waar adult wit heeft. Minder nieuwsgierig dan koolmees. Vaak in groepen met andere mezen, met name buiten broedseizoen.

Verspreiding

Standvogel in Europa, Rusland en verschillende delen van Azië. Wintergast in zuidelijke delen van Europa en een gebied van Oekraïne tot Oost-Kazachstan. In Nederland een talrijke broedvogel, jaarrond aanwezig, doortrekker en wintergast in groot aantal.

Biotopen

Voornamelijk op zandgronden. Ook in naaldbossen, meestal met veel sparren of gemengd bos of loofbos en ook wel in parken.

Levenswijze

Voedsel
Voornamelijk ongewervelden. Klimt vaak langs stam omhoog als boomkruiper; foerageert overigens op takken en twijgen.

Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 7-9, soms 12. Buikig, glad en enigszins glanzend. Wit met schaarse fijne lichtrode, purperachtig-rode of roodachtig bruine vlekjes of spikkels, meestal aan de stompe pool geconcentreerd. Zelden effen/ongetekend. Formaat 14,9 x 11,6 mm.

Geluid

Goudhaantjesachtig ‘sisi’; verder ’titsjie’. Zang luid herhaald ‘situ situ’, sneller dan van koolmees.

Laatste waarnemingen

Lees verder over

Vogelzang

Geluidsopnames

Foto's