Dit prachtig gekleurde eendje kun je in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden het hele jaar door aantreffen in waterrijke gebieden.

Herkenning

34-38 cm. Kleinste Europese eend. Mannetje met opvallende, horizontale witte band op schouders, kastanjebruine kop met brede groene oogvlek, doorlopend tot op achterhoofd, roomgele vlek aan weerszijden van zwarte onderstaart. Bovendelen en flanken grijs gespikkeld, onderdelen wit, borst roomkleurig met donkere vlekken. Mannetje lijkt op grote afstand grijs met donkere kop. Beide sexen met half metaalgroene, half zwarte spiegel, door wittige strepen aan voor- en achterkant begrensd. Snavel grijs, poten bruingrijs. Vrouwtje met gevlekte bruine bovendelen en flanken, donkerder kruin; onderdelen ’s zomers gevlekt, ’s winters witter. In vlucht zeer wendbaar, vliegt snel en erratisch in dichte groepen.

Verspreiding

In de noordelijke helft van Europa een verspreid voorkomende broedvogel. In Nederland een standvogel of trekkend naar Engeland en Frankrijk.

Biotopen

De wintertaling geeft de voorkeur aan ondiepe, rustige, waterrijke gebieden met een welige begroeiing van de oevers.

Levenswijze

Voedsel
De wintertaling filtert het wateroppervlak voor hoofdzakelijk plantaardig voedsel. In het broedseizoen eet de wintertaling graag wormen, insecten en kreeftachtigen.

Eieren
Een nest telt meestal 5-12 eieren die elliptisch tot rondachtig en glad zijn. De kleur varieert van licht cremekleurig tot licht olijfbruin. Formaat 45,5 x 33,5 mm, 29 gram.

Geluid

Mannetje heeft muzikale ‘wuu wuu’, vrouwtje een hoog, scherp ‘kwek’.

Laatste waarnemingen

Bron

Geluidsopnames

Foto's