Wilde Eend

Wilde Eenden zijn een normale verschijning in Europese stadsvijvers en -grachten. De vogels zijn flexibel en ze passen zich aan de meest bizarre omstandigheden aan.

Herkenning

50-65 cm. Mannetje met glanzend donkergroene kop, smalle witte halsband, paarsbruine borst, grijs gespikkeld lichaam, middenrug donkerbruin, boven- en onderstaartdekveren zwart, rest van staart wit met twee middelste, zwarte, omhoog gebogen staartveren. Snavel groengeel. Vrouwtje bruin gevlekt met zwarte strepen en vlekken; snavel bleek oranje tot geelbruin. Beide sexen met brede blauwe of paarse spiegel, aan voor- en achterkant met zwart en wit begrensd, poten oranje.

Verspreiding

Komt voor in Europa en Noord-Amerika. In Nederland standvogel. Is in diverse landen geïntroduceerd als siervogel of om als voedsel te dienen.

Biotopen

Komen voor bij voedselrijke wateren. Wilde eenden hebben een voorkeur voor zoet water, maar beperken zich daar niet toe. Het water dient niet meer dan een meter diep te zijn.

Levenswijze

Voedsel
Neemt veel soorten voedsel en op verschillende manieren. Omnivoor en opportunistisch, veelal in groepen. Vroeg in het jaar zaden en groene plantedelen, 's zomers meer dierlijk voedsel; in herfst en winter planten en zaden.

Eieren
Aantal eieren in legsel normaal 10-12, zo nu en dan 7-16. Elliptisch tot buikig, tamelijk gedrongen. Glad eerder wasachtig dan glanzend. Meestal zeer lichtgroen of blauw-groen, soms crème-achtig met groene tint, bruingroen of bijna blauw. Formaat 57,2 x 41 mm, gewicht 51 g (42-59).

Geluid

Vrouwtje een luid gekwaak; mannetje een veel zachter, hoog 'kwek' of 'rèhb'.

Laatste waarnemingen

Bron

Geluidsopnames

Foto's