Het aantal waterspreeuwen dat hier jaarlijks aanwezig is, is op één hand te tellen. Soms wordt er zelfs niet een gezien en broedgevallen zijn al helemaal zeldzaam. Vogels die in de zomer gezien worden of hier tot broeden komen, behoren tot de ondersoort die in Midden-Europa voorkomt, de roodbuikwaterspreeuw. Zwartbuikwaterspreeuwen kunnen we in de herfst en winter tegenkomen. Deze ondersoort heeft zijn broedgebied in Noord-Europa. Zoals de naam al doet vermoeden zijn de beide ondersoorten op basis van de kleur van de buikveren van elkaar te onderscheiden.
Herkenning
18 cm. De enige aan het waterleven aangepaste Europese zangvogel. Kop en nek chocoladebruin; bovendelen, staart en vleugels donker leigrijs-bruin; keel en middenborst wit, sterk contrasterend met overige verenkleed; verdere onderdelen donker, met uiteenlopende hoeveelheid kastanjebruin op bovenbuik. Juveniel als adult, maar donkere veren met duidelijke lichte randen en witte middenborst smoezelig door bruine veerranden. Zit vaak bewegingloos op een steen in snelstromend water, springt plotseling in het water en zwemt en duikt.
Verspreiding
Standvogel in grote delen van Europa, noordelijk Marokko en Algerije, West- en Zuid-Rusland en delen van Zuidwest-, Centraal- en Oost-Azië. Wintergast in Noordoost-Europa. Zeldzaam in Nederland.
Biotopen
Voornamelijk langs heldere, ondiepe en snelstromende wateren met stenige bodems en weinig vegetatie in het water en langs de oevers. Luchttemperatuur onbelangrijk zolang water gedeeltelijk ijsvrij blijft.
Levenswijze
Voedsel
Hoofdzakelijk ongewervelde waterdieren, kikkervisjes en kleine vis. Foerageermethode onder water is een combinatie van lopen over rivierbodem en ‘vliegen’ met krachtige vleugelslagen. Draait ook stenen op de bodem om.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 5, soms 3-8. Buikig. Glad en niet glanzend. Wit. Formaat 26,1 x 18,5 mm.
