Kleine aantallen strandleeuweriken zijn elke winter te vinden langs de Nederlandse kust. Waarnemingen uit het binnenland zijn schaars. De vogels die ons land bezoeken zijn afkomstig uit Scandinavië.
Al zaad pikkend lijken ze plat over de bodem te schuifelen. Maar als ze alert zijn, richten ze zich op in een fraaie houding, die in combinatie met hun zwart-gele koptekening en (vooral ‘s zomers aanwezige) ‘hoorntjes’ iets imposants heeft.
Herkenning
16,5 cm. Verschilt van andere leeuweriken door opvallend koppatroon met geel voorhoofd, gele keel, geel rond de wangen en zwart op voorkruin, teugels, wangen en borst. Aan weerszijden van zwart voorhoofd verlengde veren die twee ‘horentjes’ vormen. Kruin, achterhoofd, nek en flanken rozebruin. Overige bovendelen bruin met donkere strepen, onderdelen wit. Buitenste staartpennen wit. Meestal niet schuw. ’s Zomers in paren, ’s winters in groepen.
Verspreiding
Broedvogel in noordelijk Scandinavië, Noord-Rusland en noordelijk Noord-Amerika. Standvogel in de Verenigde Staten, Mexico, Marokko, Zuidoost-Europa, Zuid-Rusland en Zuidwest- Centraal- en Oost-Azië. Wintergast in kleine delen van de oostelijk en westelijk Verenigde Staten, Noordwest- en Noordoost-Europa en delen van Zuidwest-, Centraal- en Oost-Azië. In Nederland een doortrekker en wintergast in zeer klein aantal.
Levenswijze
Voedsel
s Zomers ongewervelde dieren en wat zaden, ’s winters voornamelijk zaden. foerageert op de grond.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 4, soms 2-7. Buikig. Glad en glanzend. Lichtgroenachtig-wit. Zwaar fijn geelachtig-bruin gespikkeld; vaak met een zwartachtige streep, soms met schaarse zwaardere vlekken of donkere zones. Formaat 22,7 x 16,2 mm.
Geluid
Zang simpel, klingelend en hoog, enigszins als veldleeuwerik maar met minder trillers. Roep anders dan van andere leeuweriken, meer herinnerend aan piepers: een zacht ’tsoei’, ’tsi’, etc.
