Eenden kwaken, maar smienten fluiten. Vanaf september komen ze vanuit het hoge noorden in grote groepen in Nederland aan. Uiterlijk in mei vliegen ze weer terug. Je kunt ze gedurende de hele winter ‘s nachts horen fluiten (pfiieew) als ze naar de weilanden vliegen om te grazen. Overdag dobberen ze vaak gemoedelijk op het water.
Herkenning
45-51 cm. Mannetje met kastanjebruine kop, bruingeel voorhoofd en kruin, fijn gestreepte grijze rug en flanken, roze-bruine borst en zwarte onderstaart; onderzijde wit. In vlucht opvallend wit gedeelte op voorvleugel, spiegel donkergroen, breed omrand met zwart. Vrouwtje verschilt van wilde eend door kleiner formaat, kleinere grijze snavel, rondere kop, puntige staart en rossiger verenkleed, witte buik, donkere spiegel met groene glans, ingeklemd tussen witte strepen. In vlucht zijn witte voorvleugel, witte buik en puntige staart kenmerkend. Mannetje in eclipskleed lijkt op vrouwtje maar met donkerder bovendelen en kruin, roodbruiner flanken en witte voorvleugel. Snavel blauwgrijs met zwarte punt; poten grijzig of geelbruin. Juveniel als vrouwtje, maar doffer.
Biotopen
In broedseizoen ondiep, open zoet water in laagland. 's Winters veelal op zee en langs modderige kusten en riviermondingen; overwintert ook op meren en ondergelopen grasland in binnenland en vliegt regelmatig naar graslanden om voedsel te zoeken.
Levenswijze
Voedsel
Graast op grasland in troepen, of pikt hoofdzakelijk plantaardig voedsel van wateroppervlak.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 7-8, zelden 6-11. Buikig tot ovaal. Glad. Crémekleurig. Formaat 53,9 x 38,3 mm.
