Deze sierlijke eend is bij ons een doortrekker, die ook in zeer kleine aantallen broedt. De meeste kans om ze te zien heb je in het vroege voorjaar en in het najaar. De pijlstaart dankt zijn naam aan de lange staart van de mannetjes, die met name in de vlucht opvalt.
Herkenning
56 cm. Slanke grondeleend met lange nek en puntige staart. Mannetje met chocoladebruine kop en bovennek, opvallende witte nek en borst en lange puntige staart. Bovendelen en flanken grijs. Mannetje in eclipskleed en juveniel als vrouwtje, maar met donkerder bovendelen. Vrouwtje lijkt veel op vrouwtjes wilde eend, krakeend en smient, maar lichaam slanker en nek langer, puntige staart, grijsbruine spiegel en grijze snavel. In vlucht met witte achterrand aan armpennen.
Verspreiding
Broedt in noordelijk Noord-Amerika, Noord- en Oost-Europa, Rusland en Kazachstan. Trekt in de winter naar zuidelijk Noord-Amerika, Noordwest- en Zuid-Europa, gebieden in de noordelijke helft van Afrika, en Azië van Turkije tot de Filipijnen. In Nederland een uiterst schaarse broedvogel, jaarrond aanwezig, doortrekker en wintergast in vrij groot aantal.
Biotopen
Op grote meren in het binnenland, getijdengebieden en in deltagebieden. Met name het Waddengebied, het IJsselmeer en de Delta zijn aantrekkelijke leefgebieden voor deze soort. De enkele broedgevallen die in Nederland voorkomen, worden gewoonlijk in die gebieden gemeld.
Levenswijze
Voedsel
Plantaardig (zaden en wortelstokken van waterplanten) en dierlijk (waterkevers,insectenlarven, mollusken, kikkervisjes, garnalen), al grondelend van modderbodem opgevist.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 7-9, zelden 6-12. Buikig tot ovaal, soms langwerpig. Verschillend van kleur, geelachtig-crème tot groenachtig of blauwachtig. Formaat 54,2 x 37,5 mm.
