Onderdeel van Pixfactory

Op werkdagen voor 15.00 besteld, morgen in huis

Papegaaiduiker

Fratercula arctica

De papegaaiduiker is een opvallende zeevogel die in Nederland alleen op doortrek gezien wordt, meestal na een harde aanlandige wind. Hoewel de vogel een opvallende snavel heeft, is het vliegend op zee best lastig om hem van zeekoeten en alken te onderscheiden.

Papegaaiduiker met vliegende Papegaaiduikers op de achtergrond en visjes in bek
Fotograaf: Gert-Jan Cromwijk

Herkenning

29 cm. Tamelijk kleine alk, alleen Kleine Alk is kleiner. Onmiskenbaar. Zwart van boven en wit van onderen, zoals meeste ander alken, maar heeft oranje poten en een wit gezicht met grote driehoekige oranje, blauwe en gele snavel. In winter gezicht meer grijzig, snavel kleiner en minder kleurig. Juveniel met erg donker gezicht en kleine donkere snavel, die kleuriger en groter wordt naarmate de vogel ouder wordt. Snelle vlucht laag over het water, zoals ander alken; ondervleugels lijken geheel zwart in vlucht.

Verspreiding

Broedvogel langs de Atlantische kusten van Frankrijk, Groot-Brittannië, IJsland, Scandinavië en Noord-Amerika. In Nederland doortrekker en wintergast in vrij klein aantal.

Biotopen

Broedt vooral op eilanden, vaak bovenop, op hellingen met venige grond. Buiten broedtijd op zee, zelden dicht bij de kust.

Levenswijze

Voedsel
Vis, ook kreeftachtigen.

Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 1, zelden 2. Rondachtig. Glad, niet glanzend. Meestal wit, maar vaak met doorschijnende zwak bruine of violetachtige vlekken. Bij uitzondering is de schaal geelbruin of lichtbruin en met bruine of voiletachtige vlekken en stippen bezet. Formaat 60,8 x 42,3 mm.

 

Geluid

Alleen in de broedkolonies een laag, klagend ‘orrrrr’.

Laatste waarnemingen

Geluidsopnames

Foto's