Het klein waterhoen is in Nederland een zeldzame vogel, die meestal alleen roepend wordt waargenomen. Het mannetje roept ’s nachts en de roep draagt ver. Ze broeden in het oosten van Europa, maar soms is er bij ons een afgedwaald exemplaar te horen in het voorjaar.
Herkenning
18-20 cm. Lijkt veel op kleinst waterhoen in uiterlijk en habitat. Beide soorten veel kleiner dan porseleinhoen. Mannetje verschilt van kleinst waterhoen door bleek olijfbruine bovendelen met weinig of geen witte strepen op vleugeldekveren en grijze flanken met weinig dwarsstreping. Beide soorten hebben onderdelen leigrijs, onderstaart zwart-wit gebandeerd en bruine bovendelen met zwarte strepen. Vrouwtje verschilt van kleinst waterhoen door weinig grijs op kop, beige onderdelen en witte kin en keel. Beide sexen hebben groene snavel met rode basis en groene poten. Juveniel lijkt op vrouwtje, maar gezicht en onderdelen bleker, met zwakke bandering doorlopend op borst.
Biotopen
Moerassen, vennen, rietlanden, ondergelopen weilanden; prefereert lange uit het water stekende moerasvegetatie.
Levenswijze
Voedsel
Foerageert zwemmend of lopend, pikt prooi vanaf vegetatie of uit water. Eet ongewervelden (vooral insecten) en zaden van waterplanten.
Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 7-8, soms 4-11. Buikig. Glad, betrekkelijk glanzend. Geelachtig-geelbruin. Zwaar met fijne bruine stippen en kleine vlekken getekend. Formaat 30,4 x 21,7 mm.
Geluid
Mannetje heeft serie van 'kwek kwek kwek'-tonen, die langzaam lager worden, versnellen en in losse triller eindigen.
