Op pad met Majoor – Ganzen kijken in de winter!

Welkom bij de rubriek “Op pad met Majoor”, waarin ik, Tijmen Majoor, je graag tweemaandelijks meeneem op één van mijn vogelavonturen. Met een ornitholoog als vader is de appel niet ver van de boom gevallen. Vogelonderzoek, vogelen en fotograferen is mij verre van vreemd. In deze rubriek lees je alles over mijn passie voor de vogels. Wat kan je beter doen dan ganzen kijken in de winter? Dat is dus precies wat ik heb gedaan!

Duizenden toendrarietganzen

De winter is op het gebied van vogels soms best even doorbijten. Echter, ganzen zitten er in overvloed! Afgelopen winter heb ik dan ook weer de nodige keren ganzen bekeken. Zo ook na een bezoek aan de Canadese kraanvogel net over de grens in Duitsland nabij het Bargerveen DR. Als je dan toch zo dichtbij Drenthe bent, kwam al snel het idee om daar toendrarietganzen te gaan kijken. De duizenden vogels die hier overwinteren zijn op zichzelf al leuk genoeg, maar de kans op het aflezen van ringen of het ontdekken van een andere leuke soorten, trok mijn aandacht. De eerste keer was ik samen met Floris van der Togt. Zo veel toendrarietganzen bij elkaar hadden we nog nooit gezien. De ringdichtheid bij toenrarietganzen is erg laag dus toen ik een ring kon ontdekken was ik erg blij! De ring kan je invoeren in de BirdRing app. Dan zie je gelijk waar de vogel geringd is en eerder is afgelezen. Deze vogel was geringd in 2022 in Duitsland en nog niet eerder in Nederland waargenomen. In totaal zagen we meer dan achtduizend toendrarietganzen!

Zoektocht naar de taigarietgans

Toen ik terug was kreeg ik een appje van Jochem Verwij, een andere vriend van mij, of ik van plan was om vaker te gaan. We wilde allebei maar al te graag een keer een taigarietgans zien en zelf vinden zou al helemaal geweldig zijn. De taigarietgans lijkt veel op een toendrarietgans, maar is forser en heeft een forsere (vaak oranje) snavel zonder zichtbare snijranden. Een uitgebreide tekst over de herkenning lees je hier.

Het weekend daarop zijn we meteen weer die kant op gegaan. Helaas hebben we geen taigarietgans gevonden maar het leverde wel een aantal leuke soorten en aflezingen van ringen op. De keer daarna ging ik weer met Jochem en ook Thijs van Peer sloot aan. Wederom geen taigarietgans gevonden maar opnieuw weer een aantal leuke ringen kunnen aflezen. Omdat de ringdichtheid hier laag is en de toendrarietganzen niet vaak worden bekeken, zijn er maar weinig aflezingen. Dat maakt een ring vaak wel extra leuk. Zo zijn de betreffende vogels vaak al voor langere tijd niet meer gezien of zelfs nog nooit in Nederland afgelezen. Door het aflezen van ringen krijg je een beeld van de levenswijze en verspreiding van de vogels. Een toendrarietgans die ik heb afgelezen (V23) was geringd in 2006 en is gezien in Nederland, Duitsland, Polen, Zweden, Letland en Finland.

Hulp uit Spanje

Tijdens mijn derde of misschien wel vierde bezoek (ik ben de tel kwijtgeraakt), ging ik weer samen met Jochem richting het noorden. Dit keer hadden we Fernando Gross mee, een Spanjaard waarmee ik al langere tijd contact heb. Ik kwam er op de Landelijke Sovondag achter dat hij momenteel in Wageningen studeert en hij wilde wel een keer mee. In Spanje zijn niet zo veel ganzen- en zwanensoorten dus voor hem was alles leuk. Bij de eerste locatie blunderde we tegen een groepje fraters aan. In Drenthe een heuse zeldzaamheid! Dit groepje bleek achteraf al bekend maar het bleef een leuke verassing. Daarna zijn we langs een locatie gegaan waar kleine zwanen gezien waren. Kleine zwaan was nog een nieuwe soort voor Fernando dus zeker een bezoek waard. Voor de rest was het buiten de duizenden ’toendra’s’ een rustige dag. We sloten af met een groepje wilde zwanen, ook deze soort was nieuw voor Fernando.

Zwanenpret

Hierna ben ik nog een aantal keer gegaan maar zonder noemenswaardige waarnemingen. De laatste keer, afgelopen zaterdag (22 februari), was onze laatste poging in de zoektocht naar de taigarietgans. Dit keer met Floris, Thijs en nog iemand. De druk was hoog want hierna zullen de toendrarietganzen weer gaan vertrekken naar hun broedgebieden in het noorden. Ik kan het alvast verklappen: er zat wederom geen taigarietgans tussen de duizenden andere ganzen. Wel was dit de leukste dag wat betreft bijvangsten met onder andere grauwe gorzen, rode wouw, patrijzen, kraanvogels en als afsluiter een heel weiland vol met zwanen. Er zaten maar liefst 27 knobbelzwanen, 23 kleine zwanen en 48 wilde zwanen. Een mooie afsluiter van deze laatste ’taigasessie’, zoals we die nu noemen. Ik geef me niet gewonnen en volgend jaar gaan we gewoon weer op zoek! Nu nog even genieten van de laatste ganzen in de regio.